U noći između 18. i 19. juna 1977. godine, u sedištu Srpske narodne odbrane (SNO) u Čikagu, dogodilo se jedno od najmonstruoznijih ubistava za koje se i danas veruje da stoji u režiji jugoslovenske tajne službe – UDBE. Tada su svirepo likvidirani srpski pisac i nacionalista Dragiša Kašiković i njegova pastorka, devetogodišnja Ivanka Milošević.

 

Telo Dragiše Kašikovića pronađeno je izbodeno čak 64 puta. Njegovo čelo i lice bili su potpuno smrskani, a prizor je bio toliko stravičan da su istražitelji zabeležili tragove krvi čak i na plafonu prostorije. Još strašniji je podatak da je mala Ivanka ubodena 54 puta, a prema svedočenjima, monstrumi su joj čak iskopali oči. Pretpostavlja se da je dete stradalo samo zato što je prepoznalo ubice, ili bar jednog od njih, koji su u kasnim noćnim satima došli pred vrata SNO. Kašiković im je otvorio vrata – što ukazuje da su ga poznavali – a onda je usledio krvavi pir.
Dragiša Kašiković i devetogodišnja Ivanka Milošević u Čikagu, 1977. godine
Ovo ubistvo dogodilo se svega nekoliko meseci pre najavljene posete Josipa Broza Tita Americi 1978. godine. Kašiković je bio jedan od najglasnijih protivnika jugoslovenskog režima u SAD-u i predvodnik emigrantskih demonstracija. Američki istražitelji su zaključili da je bio praćen duže vreme, a atentat je izvršen u trenutku kada je bio sam sa detetom.Istragom američkih službi, ali i privatnim istragama emigrantskih krugova, došlo se do imena Bogoja Panajotovića, konobara iz Niša.
Panajotović je bio poznanik Kašikovića, a sumnjalo se da je radio i za UDBU i za FBI. Njegova uloga postala je naročito upadljiva kada se, krajem 1978. godine, pojavio kao glavni svedok optužbe na suđenju grupi Nikole Kavaje, optuženoj da je planirala atentat na Tita. Tokom procesa otkriveno je da je Panajotović snimio čak 115 sati razgovora sa emigrantima, a pojedine njegove fotografije završile su u jugoslovenskoj štampi. Iako je bio ključni svedok tužilaštva, u komunističkim medijima njegovo ime nikada nije pomenuto.
Zanimljivo je da je „siromašni emigrant“ Panajotović u to vreme iznenada postao vlasnik dve kuće u SAD-u i još jedne u rodnom Nišu, što je dodatno učvrstilo sumnje da je radio kao dvostruki agent. Do danas, pokušaji istraživača da dobiju dosijee Kašikovića i Panajotovića iz arhiva srpske BIA ostali su bezuspešni – odgovor je uvek isti: „dosije ne postoji“. FBI priznaje da poseduje određene dokumente i beleške o ubistvu, ali odbija da ih objavi.

 

Dragiša Kašiković poticao je iz ugledne trebinjske porodice. Njegov deda Nikola Kašiković bio je urednik „Bosanske vile“, jednog od najpoznatijih srpskih časopisa s kraja 19. veka. Posle monstruoznog ubistva, na sahrani Kašikovića i male Ivanke okupilo se više od 20.000 Srba i Srpkinja u Illinoisu, što je bila najveća emigrantska sahrana posle smrti kralja Petra II. Ovaj zločin ostao je zapisan kao jedno od najbrutalnijih dela jugoslovenske tajne službe, koje i danas baca senku na period komunističke represije i progona političkih protivnika širom sveta.

Autor: Vijesti Srpske